ίνυξ

ἴνυξ, ὁ (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «ὄρνεόν τι ᾧ χρῶνται αἱ φαρμακίδες».

[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. αντί ἴυγξ].